Życie
Życie dla muzyki. Co to właściwie oznacza? Czy ktoś żyje dla muzyki, jeśli jest ona źródłem utrzymania? A może oznacza to, że ktoś żył dla muzyki, jeśli jego kompozycje są znane jeszcze kilkaset lat później. Definicja tego jest tak indywidualna, jak sama muzyka. Claudia Janet Birkholz poświęciła swoje życie muzyce i postawiła sobie za cel niesienie radości ze sztuki dźwięku jak największej liczbie osób.
Przekonanie.
Claudia Janet Birkholz ukończyła studia z kwalifikacjami koncertowymi i najwyższą oceną w 1991 roku. Droga, którą podąży w swoim życiu, była już wyraźnie widoczna dzięki jej pasji do tonów i dźwięków.
Urodzona w Bremie pozostała wierna swojej ojczyźnie i studiowała muzykę na lokalnym Uniwersytecie Sztuk Pięknych (Hochschule für Künste). W tym czasie jej ówczesny profesor, kameralista Kurt Seibert, stał się przewodnikiem młodej pianistki. Później pojawiły się pierwsze produkcje radiowe, m.in. z Nordwestdeutsche Philharmonie pod batutą Klausa Bernbachera i występy w cyklach koncertów (Pro Musica Nova Bremen). Inspirująca współpraca i przyjaźń na całe życie rozwinęła się z ówczesnym dyrektorem muzycznym i kompozytorem Hansem Otte.
Współpracowała również z uznanymi gwiazdami, takimi jak Elisabeth Leonskaja i Vitaly Margulis. W Paryżu zainspirował ją Claude Helffer. Ta inspiracja ugruntowała jej późniejszą miłość do muzyki współczesnej. W tym dynamicznym czasie uczy się idealnej gry, ale zdaje sobie sprawę, że to nie jest jej pasja: Chce stworzyć coś nowego, odważyć się na to, co jest niekonwencjonalne, przełamać bariery i przekraczać granice.
Dzięki bogatemu doświadczeniu, zdobytym nagrodom (w tym stypendium Stowarzyszenia Richarda Wagnera) i niezliczonym pomysłom, sama zaczęła przekazywać swoje doświadczenie młodym talentom jako wykładowca fortepianu i muzyki współczesnej na Uniwersytecie Sztuk Pięknych (Hochschule für Künste) w Bremie. Kierując się chęcią eksperymentowania, lata 90. słyną z głośnych koncertów i produkcji. W muzyce współczesnej wreszcie odnajduje wolność, której potrzebuje, aby optymalnie rozwijać swój potencjał twórczy.
Jako pianistka zespołu „Quart“ i „ensemble Intégrales“ występowała w ramach Messiaen-Festiwalu w Düsseldorfie, na Dniach Nowej Muzyki w Hanowerze oraz brała udział w kilku produkcjach dla Radia Bremen. Dalsze doświadczenie na scenie zdobywała na Bodenseefestspiele, Schleswig-Holstein-Musikfestival, Wien Modern, Gaudeamus Music Week w Holandii, we współpracy z reżyserem teatralnym Johannem Kresnikiem lub w projektach z Deutsche Kammerlphilharmonie Bremen. Claudia Janet Birkholz podróżowała nie tylko po Europie, ale także do USA, Japonii, Iranu i Mongolii.
Przesłanie.
Nigdy nie przestawać: Claudia Janet Birkholz zawsze szuka nowych inspiracji do tworzenia nieznanych dźwięków. Postrzega siebie jako reprezentantkę muzyki, która czasem irytuje, ale zawsze zaskakuje.
Nie tylko wykłada na Uniwersytecie Sztuk Pięknych (Hochschule für Künste) w Bremie, ale także projektuje nowe programy. Swoje miejsce odnajdują tu nietypowe prace i formaty koncertowe, w których współpracuje z neuronaukowcami, psychologami, matematykami i naukowcami sztucznej inteligencji. W 2015 roku stworzyła cykl koncertów „Let’s talk music“. Na scenie wymienia się pomysłami z osobami zajmującymi się nauką, gospodarką lub muzyką.
Jako przewodnicząca stowarzyszenia „realtime – Forum Neue Musik e.V.“, które założyła, zależy jej na inspirowaniu jak największej liczby osób do sztuki dźwięku oraz do motywowania ich do aktywnego uczestnictwa. W 2021 roku takie wydarzenie po raz pierwszy odbędzie się w Bremie: „realtime – międzynarodowy festiwal nowej muzyki“, pod kierownictwem artystycznym Claudii Janet Birkholz.
Dzieło.
„Sztuki nie mierzy się liczbą prac, lecz złożonością, interdyscyplinarnością – i odbiorem.“ Fragment pracy Claudii Janet Birkholz:
Kompozycje Claudii Birkholz:
2020 Birmingham (fortepian)
2018 Toy-Song One
2018 Pandora (ensemble)
2017 bmp123
2017 Im Spiegel
2015 Lieder ohne Worte (ensemble)
2014 Schneewittchen-Szenen (performance)
2014 Spieglein, Spieglein... (fortepian, toy-piano, kalimba, ...)
2013 Geradeaus – zweimal rechts (performance)
2013 Between these Lines (fortepian, płyta CD)
2011 Printmusic (fortepian)
2008 play toy-gameboy (toy-piano)
2007 Something yellow – and a little bit green (fortepian, toy-piano)
2006 Into The Blue II (skrzypce, fortepian)
2005 Into The Blue (fortepian)
2003 Muscheln (fortepian)
2002 Ohrenbilder (fortepian)
Kompozycje dla Claudii Birkholz:
Burkhard FriedrichAir
Hans Joachim HesposHm
Mayu MasudaTime/Space
Kazuyo NozawaSganarelle
Erwin Koch-RaphaelCompositions No.67, toy-variations
Thomas LäubliSortie d‘enfance
Hans OtteWelcome
Yoshihiko ShimizuTracing
Bruno StroblEntführung um Acht
Tomohiro YamaguchiSol-fa song
Dyskografia
Ottes Klänge, Das Buch der Klänge
Hans Otte, 2013
Entführung um Acht
Werke für Klavier und toy-Piano, 2009
Traces of Asia
mit ensemble Intégrales, 2007
Voor het Hooren geboren
Kammermusikwerke von Marko Ciciliani, 2006
Young European Generation
mit ensemble Intégrales, 2005
Sonatas and Interludes
John Cage, 2003
3C
Werke für Klavier; solo von J.Cage, G.Crumb, H.Cowell, 2001
Burkhard Friedrich
Kammermusikwerke, mit ensemble Intégrales, 2000
Uznanie.
Chociaż Claudia Janet Birkholz wypracowała własne, osobiste rozumienie muzyki i ustaliła indywidualne preferencje, z każdą produkcją dociera do publiczności na nowo. Potwierdzają to nie tylko zainteresowane osoby, ale także eksperci. Były dyrektor muzyczny programu ARD i kompozytor Hans Otte potwierdza, że ma „świetne wyczucie dźwięku i przekonujące zdolności twórcze.“
„Pianistka z Bremy stworzyła dźwięki, które zapadają w pamięć.“
Presse, 2010
„Claudia Birkholz swoją niezwykłą grą tworzy aurę, która na jej koncertach zyskuje dodatkowy wymiar dzięki jej wyjątkowej obecności na scenie. Każda kompozycja zawiera nieoczekiwaną osobliwość, która uobecnia kompozytora i jego dzieło.“
Burkhard Friedrich
Widok z zewnątrz.
Ilekroć ma się do czynienia z twórczością Claudii Janet Birkholz, musi to być uczucie zanurzenia się w obcym świecie. Przegląd recenzji:
„Przede wszystkim potrafi tworzyć wizjonerskie inspiracje przed słuchaczem.“
Weser-Kurier, 1987
„Claudia Janet Birkholz jest mistrzynią technik gry. Wystarczy że dotknie strun fortepianu, aby stworzyć niesamowite echo.“
Mittelbayrische, August 2017
„Błyskotliwość techniczna nigdy nie była stawiana na pierwsczym miejscu. Zwłaszcza w cyklu fortepianowym Messiaena myśl poetycka (…) była imponująca.“
Hamburger Abendblatt
„Messiaen tworzy (…) niezwykłe obrazy. (…) ekscytująca i pełna dźwięków interpretacja.“
Westdeutsche Zeitung Düsseldorf
„Dzięki niezwykłej doskonałości (Claudia Birkholz) pozwala publiczności zanurzyć się w krainę egzotyki i medytacji.“
Oberpfälzer Nachrichten
„Claudia Birkholz przedstawia z najlepszym wyczuciem dźwięku i wspaniałą poezją „Quaderno Musicale di Annalibera“ Dallapiccoli.“
Kreiszeitung, 2017
„(…) Birkholz grała także solowe utwory Luigiego Dallapiccoli. „Delikatne, liryczne i romantyczne utwory“ – oznajmiła. Zabrała publiczność w zmysłową i emocjonalną podróż. Jej gra stała się żywa i kreatywna, kiedy wprowadziła publiczność w grę „Inside-Piano“. Wszystkie dźwięki wróciły z instrumentu jako miękkie i delikatne echo.“
Mittelbayrische, 2017
„Główny punkt programu wieczoru koncertowego: Claudii Birkholz interpretacja 5 utworów fortepianowych Henry’ego Cowella. Niestety, jego utwory są zbyt często niedostępne publicznie i na tym poziomie prawie nigdy nie słyszane.“
Der neue Tag, Weiden 2002
„Claudii Birkholz gra na fortepianie jest znakomita.“
Der neue Tag, Weiden 2002
„Claudia Birkholz ze zrozumieniem i entuzjazmem gra utwory Johna Cage’a, Julii Wolfe, Manfreda Stahnke i innych. Wyjątkowe i zaskakujące wrażenie słuchowe.“
KulturStattBern, 2008
„Utwór Claudii Birkholz „into the blue“ na skrzypcach i fortepianie nie brzmi konwencjonalnie.“
Weser-Kurier, 2007
„Claudia Birkholz przygotowała fortepian z nakrętkami i śrubami, a następnie zagrała mistrzowski koncert Johna Cage’a.“
Der neue Tag
„Wieczór fortepianowy z Claudią Janet Birkholz to nieopisana przygoda koncertowa i dźwiękowa.“
Der neue Tag, 2003